کد مطلب:236825 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:268
شرایط نماز
امام رضا علیه السلام فرمود:
1. هنگامی كه اراده كردی نماز بخوانی، با بی رغبتی، كسالت، خواب آلودگی، عجله و مشغول به چیزی.... نماز، به جا نیاور.
2. با حالت حضور قلب و سكون و آرامش و تأنی، مشغول نماز شو.
3. بر شما باد نماز با خشوع و خضوع.
4. در پیشگاه الهی چنان خاشع و خاضع باش كه خشیت و خوف از سیمای تو ظاهر گردد، و بوسیله طمأنینه خوف و رجا (امید) در تو ظهور پیدا كند.
5. در حالی كه ترس و ورع شدیدی بر قلبت عارض گردیده و همچون بنده فراری و گنهكار كه در مقابل مولایش قرار گرفته مقابل پروردگارت بایست.
6. قدم هایت را منظم كن و خود را برای اطاعت از مولایت مستعد و مهیا ساز.
[ صفحه 24]
7. و به چپ و راست توجه مكن.
8. و خدا را مثل این كه تو رامی بیند به حساب آور؛ زیرا اگر تو خدا را نمی بینی همانا خدا تو را می بیند.
9. با ریش و سایر اعضا و جوارحت و با جامه ات بازی مكن.
10. در حال گرفتگی بینی نماز نخوان.
11. و برای زنان نیز درست نیست كه با نقاب نماز بخوانند.
12. چشمت را در هنگامی كه ایستاده ای به موضع سجده بینداز.
13. و در هنگام نماز از خودت جزع و هول و ترس از خدا ظاهر كن و با این حالات مخصوص،نشان بده كه تو را «راغب الی الله» هستی و به خدا عشق می ورزی.
14. در حال قیام گاهی به این پا و گاهی به آن پا تكیه مكن.
15. نمازی به جای آور مثل این كه نماز وداع است كه دیگر موفق به ادای آن نمی شوی.
16. بدان كه همانا تو در برابر خداوند جبار هستی، بنابراین با چیزی از اشیا به بازی مشغول مشو و حدیث نفس مكن و قلبت را از همه چیز غیر از یاد خدا و عبادت او فارغ كن، و فقط باید به كار نماز بپردازی.
17. هنگام نماز در حال قیام، دستهایت را روی ران های پایت قرار بده.
[ صفحه 25]
18. و در شروع نمازت تكبیر بگوی.
19. دستهایت را تا نرمه گوشت بلند كن، به طوری كه انگشت های ابهامت از گوش و مقابل آن تجاوز نكند.
20. و در قنوت نماز واجب دستهایت از سر تجاوز نكند و اما در نماز نافله و وتر مانعی نیست.
21. هرگاه به ركوع رفتی، پس دست هایت را به زانوهایت بگذار و انگشتانت را بگشا و دستهایت را جمع نموده از محاذی زانوها و پاها خارج مكن.
22. هنگام برخاستن از ركوع به تمام قامت بایست تا آن كه مفاصلت تماما به مكان اصلی خود برگردد، و عروق و رگها جابه جا شود.
23. در سجده جبین و پیشانی و كف دست هایت را بر زمین بگذار.
24. و انگشتان دست هایت را هنگام سجده ببند و به طرف قبله قرارش ده.
25. و هرگاه نشستی، پس به قسمت راست بدن ننشین، بلكه طرف راست را بلند نموده و بر طرف چپ بگذار و روی ران های خود بنشین.
26. دست روی دست مگذار، بلكه دست هایت را آزاد كن و مستقیم بر ران ها قرارشان ده؛ زیرا این عمل دست روی دست گذاشتن، عمل اهل كتاب است.
[ صفحه 26]
27. در هنگام نماز خمیازه مكش و دست و پا را دراز مكن و آروق نزن، و هرگاه این دو، به تو فشار آوردند با جد و جهد از خود دفع كن و تحمل نما.
28. هرگاه عطسه زدی «الحمدلله» بگو.
29. در موضع سجده ات حركت نكن و راه مرو و به جلو و عقب نرو و ثابت و بدون حركت باش.
30. و در حالی كه در فشار از ادرار و مدفوع هستی به نماز نایست و اگر در نماز بودی و احساس فشار و ناراحتی از آنها نمودی، از نماز منصرف شو؛ مگر این كه در فشار نباشی و توان تحمل آن را بدون زیان و ضرر به نمازت داشته باشی.
31. وقتی كه به نماز ایستادی با تمام توجه قلبی و با همه وجودت به خداوند روی آور، تا خدا نیز به تو روی آورد.
32. و هرگاه خواستی برای نماز وضو بگیری وضویی كامل بساز.
33. و هرگاه خواستی سجده كنی پیشانیت را بر خاك بگذار.
34. هرگاه به نماز روی آوردی و با توجه و حضور كامل قلبی به نماز ایستادی و آداب و شرایط نماز را حفظ كردی و با همه ی وجودت به سوی خدا رفتی او نیز با همه رحمت و مغفرت و عنایتش به تو روی خواهد آورد. هرگاه از خدا روگردان شدی و اعراض كردی خداوند نیز از تو روگردان شود.
[ صفحه 27]
1. هنگامی كه اراده كردی نماز بخوانی، با بی رغبتی، كسالت، خواب آلودگی، عجله و مشغول به چیزی.... نماز، به جا نیاور.
2. با حالت حضور قلب و سكون و آرامش و تأنی، مشغول نماز شو.
3. بر شما باد نماز با خشوع و خضوع.
4. در پیشگاه الهی چنان خاشع و خاضع باش كه خشیت و خوف از سیمای تو ظاهر گردد، و بوسیله طمأنینه خوف و رجا (امید) در تو ظهور پیدا كند.
5. در حالی كه ترس و ورع شدیدی بر قلبت عارض گردیده و همچون بنده فراری و گنهكار كه در مقابل مولایش قرار گرفته مقابل پروردگارت بایست.
6. قدم هایت را منظم كن و خود را برای اطاعت از مولایت مستعد و مهیا ساز.
[ صفحه 24]
7. و به چپ و راست توجه مكن.
8. و خدا را مثل این كه تو رامی بیند به حساب آور؛ زیرا اگر تو خدا را نمی بینی همانا خدا تو را می بیند.
9. با ریش و سایر اعضا و جوارحت و با جامه ات بازی مكن.
10. در حال گرفتگی بینی نماز نخوان.
11. و برای زنان نیز درست نیست كه با نقاب نماز بخوانند.
12. چشمت را در هنگامی كه ایستاده ای به موضع سجده بینداز.
13. و در هنگام نماز از خودت جزع و هول و ترس از خدا ظاهر كن و با این حالات مخصوص،نشان بده كه تو را «راغب الی الله» هستی و به خدا عشق می ورزی.
14. در حال قیام گاهی به این پا و گاهی به آن پا تكیه مكن.
15. نمازی به جای آور مثل این كه نماز وداع است كه دیگر موفق به ادای آن نمی شوی.
16. بدان كه همانا تو در برابر خداوند جبار هستی، بنابراین با چیزی از اشیا به بازی مشغول مشو و حدیث نفس مكن و قلبت را از همه چیز غیر از یاد خدا و عبادت او فارغ كن، و فقط باید به كار نماز بپردازی.
17. هنگام نماز در حال قیام، دستهایت را روی ران های پایت قرار بده.
[ صفحه 25]
18. و در شروع نمازت تكبیر بگوی.
19. دستهایت را تا نرمه گوشت بلند كن، به طوری كه انگشت های ابهامت از گوش و مقابل آن تجاوز نكند.
20. و در قنوت نماز واجب دستهایت از سر تجاوز نكند و اما در نماز نافله و وتر مانعی نیست.
21. هرگاه به ركوع رفتی، پس دست هایت را به زانوهایت بگذار و انگشتانت را بگشا و دستهایت را جمع نموده از محاذی زانوها و پاها خارج مكن.
22. هنگام برخاستن از ركوع به تمام قامت بایست تا آن كه مفاصلت تماما به مكان اصلی خود برگردد، و عروق و رگها جابه جا شود.
23. در سجده جبین و پیشانی و كف دست هایت را بر زمین بگذار.
24. و انگشتان دست هایت را هنگام سجده ببند و به طرف قبله قرارش ده.
25. و هرگاه نشستی، پس به قسمت راست بدن ننشین، بلكه طرف راست را بلند نموده و بر طرف چپ بگذار و روی ران های خود بنشین.
26. دست روی دست مگذار، بلكه دست هایت را آزاد كن و مستقیم بر ران ها قرارشان ده؛ زیرا این عمل دست روی دست گذاشتن، عمل اهل كتاب است.
[ صفحه 26]
27. در هنگام نماز خمیازه مكش و دست و پا را دراز مكن و آروق نزن، و هرگاه این دو، به تو فشار آوردند با جد و جهد از خود دفع كن و تحمل نما.
28. هرگاه عطسه زدی «الحمدلله» بگو.
29. در موضع سجده ات حركت نكن و راه مرو و به جلو و عقب نرو و ثابت و بدون حركت باش.
30. و در حالی كه در فشار از ادرار و مدفوع هستی به نماز نایست و اگر در نماز بودی و احساس فشار و ناراحتی از آنها نمودی، از نماز منصرف شو؛ مگر این كه در فشار نباشی و توان تحمل آن را بدون زیان و ضرر به نمازت داشته باشی.
31. وقتی كه به نماز ایستادی با تمام توجه قلبی و با همه وجودت به خداوند روی آور، تا خدا نیز به تو روی آورد.
32. و هرگاه خواستی برای نماز وضو بگیری وضویی كامل بساز.
33. و هرگاه خواستی سجده كنی پیشانیت را بر خاك بگذار.
34. هرگاه به نماز روی آوردی و با توجه و حضور كامل قلبی به نماز ایستادی و آداب و شرایط نماز را حفظ كردی و با همه ی وجودت به سوی خدا رفتی او نیز با همه رحمت و مغفرت و عنایتش به تو روی خواهد آورد. هرگاه از خدا روگردان شدی و اعراض كردی خداوند نیز از تو روگردان شود.
[ صفحه 27]